مفتول «گالوانیزه» یا به صورت کلی فلزات گالوانیزه یکی از اصطلاحاتی است که زیاد شنیده می‌شود اما گالوانیزه شدن فلزات به چه معناست؟
گالوانیزاسیون یکی از روش‌های حفاظت از فلزها در برابر خوردگیست. در این روش لایه‌ای محافظ از عناصر سری گالوانیک (معمولا روی) بر سطح فلز گذاشته می‌شود که به جای فلز اصلی این لایه دچار خوردگی شود. این روش به احترام دانشمند ایتالیایی لویجی گالوانی نامگذاری شده است.
میزان مقاومت در برابر خوردگی به ضخامت لایه‌ی محافظ بستگی دارد. گالوانیزه کردن فلزات به دور روش گرم و سرد انجام می‌گیرد. در روش گرم زیرلایه‌ای که قرار است پوشش داده شود، در مذاب روی غوطه ور می‌شود. روش غوطه وری برای مواقعی که لایه‌ی محافظ ضخیم نیاز است کاربرد دارد و حداقل ضخامت پوشش‌دهی در این روش ۲۵ میکرومتر است. در روش دوم که گالوانیزه سر یا الکتروگالوانیزاسیون نام دارد پوشش روی به صورت پوشش دهی الکتریکی (الکتروپلیت) بر روی زیرلایه قرار می‌گیرد.
مفتول‌های گالوانیزه در بسیاری از صنایع همچون کشاورزی گلخانه‌ای، انواع توری و فنس‌ها، تولید سیم خاردار و… کاربرد دارد. بسیاری از قطعات فولادی که به طور روزمره می‌بینیم به همین روش پوشش‌دهی شده‌اند که از بین آن‌ها می‌توان به پیچ و مهره، قطعات خودرو، سقف‌های شیروانی و به طور کلی هر نوع قطعه‌ای که احتمال خوردگی‌اش باشد اشاره کرد.
